Parroquia situada na esquina nor-leste do municipio ribadense. Nela venérase con gran devoción (principalmente os mariñeiros), a imágen da Virxe (aparecida no mar, segundo a tradición). Polo Leste linda en todo o seu perímetro coa ría de ribadeo, ata o faro de de a illa Pancha que vixía a entrada da ensenada de Vilaselán, xa no sector norte que dá a mar aberto. Polo sur limita con Ribadeo cunhas fronteiras practicamente eliminadas pois xa hai barrios integrados no casco da vila como A Lodeira e Os Galos

O unico curso que atravesa a parroquia é o río de Vilaselán. A súa altitude é baixa non alcanza en ningún punto os 40 metros, ten unha superficie lixeiramente ondulada.

A súa extensión é de 3,10 Km² sendo a terceira con menor extensión. Unha boa parte desta parroquia está integrada no centro urbano. Entre outros barrios Picarolas, Os Galos, Igrexa, O Circo, As Barreiras, A Cruz e Xibraltar.

Arquitectura Relixiosa

Igrexa de Santa María de Vilaselán (século XVIII), con nave rectangular con catro arcos, capela maior con arco triunfal e bóveda de aresta, dúas sancristías, torre de campás sobre o frontis e pórtico encostado ao muro dereito da nave. No interior, retablo maior, de estilo neoclásico e dous laterais, de similar factura. Capela de San Miguel

Castro de Louselas

O achado arqueolóxico de Louselas, situado na parroquia de Vilaselán, atópase nestes momentos en fase de avaliación. Segundo os arqueólogos desprazados ao efecto, é un xacemento de gran importancia tanto pola súa extensión como pola cantidade de restos atopados ata o momento (algúns depositados no Museo de Vilalba). Auguran que probablemente sexa o maior e mellor xacemento de Galicia. Nestes momento estase executando a concentración parcelaria de Vilaselán e a zona que delimita o castro quedará reservada para investigación e exposición.

Santa Mª do Campo é a parroquia da capital do municipio e tamén a máis pequena, tan só 1 Km² e unha poboación duns 5500 habitantes actualmente.

Os límites coas parroquias veciñas son difusos por ir invadindoas o centro urbano progresivamente sendo agora barrios dalgunhas parroquias parte do centro urbano en Ove : San Lazaro, en Vilaselán Os Galos, A Lodeira.

Como centro urbano que é, só conta cunha poboación (o propio Ribadeo), aínda que existen barrios perfectamente definidos dentro desta unidade. Por exemplo: Alza, Cabanela, Porcillán, Xibraltar, Vilavella, A Pedreira, A Fontenova, Garitos, Fontecavada, etc...

A ría establece un límite claro e diferencial polo Leste, achegando tamén personalidade e beleza.

Arquitectura religiosa

Igrexa de Santa María do Campo, coñecida como igrexa de San Francisco. Na súa reconstrución conserváronse bastantes elementos da fábrica primitiva, como as dúas portadas góticas do século XIV, decoradas con motivos vexetais. No seu interior destacan os arcos románicos que dan acceso á sala capitular antiga e dous retablos barrocos do XVIII.Capilla dá Atalaia, templo, máis antigo que se conserva na vila, que foi reconstruída durante a repoboación que Fernando II fixo en 1182. Volta a reconstruírse a principios de século, só conserva a porta principal gótica do XV. Está formada por unha soa nave, arco triunfal e presbiterio, e na fachada, escudo da vila. Polo que ao Convento de Santa Clara refírese dicir que, levántase na praza do Campo, créndose a súa fundación no século XI, sendo reconstruído no século XIII ou XIV. O conxunto está formado por un edificio rectangular, con claustro do XVIII e igrexa, cunha soa nave cuberta con artesonado e arco triunfal ojival. No seu interior destaca unha lámpada rococó (XVIII) e diversas tallas e imaxes dos séculos XVII e XVIII. Existen outras capelas como a Venerable Orde Terceira, Virxen do Camiño, Guimarán, San Francisco de distintas epocas e intereses

Arquitectura Civil

Casa Consistorial ou Pazo de Ibáñez (neoclásico do século XVIII) que, na súa orixe, a finais do século XIX, foi residencia do marqués de Sargadelos. Foi construído sobre unha antiga edificación de 1568 e consta dun soportal de tres arcos con balconada isabelina, fundida en Sargadelos, e catro balcóns de frontóns triangulares. No seu interior consérvanse valiosos lenzos de Pérez Couto, Prieto Cousent e Pérez Martínez. 
A Torre dos Moreno situada no centro da vila no chamado Cantón, edificio construído en 1905, con ornamentacións modernistas e concepción moi avanzada polo emprego dunha estrutura mixta de formigón e ferro. A súa pequena cúpula atópase sostida por catro cariátides e tellado de cerámica vidriada.
Edificio da Aduana (século XVIII), testemuño dun pasado económico vigoroso.
Casa do Patín, construción civil máis antiga da vila, da que tan só se conserva a fachada. 
Ao longo do centro urbano, aínda se conservan fermosas residencias burguesas finiseculares, con influencia indiana:
Edificio do Mercado Municipal, construído en 1935, con estrutura metálica e composición interesante.
Rúa de San Roque con edificios indianos en bo estado de conservación.
O hospital de San Sebastian, Antiga cárcere hoxe chamada Casa do Mar que alberga a escola municipal de música e local da coral polifónica ademais das oficinas do Instituto Social da Mariña
Finalmente, como exemplo de arquitectura militar citar o Castelo de San Damián construído a principios do século XVII polo Marqués de Cerralbo, reconstruíndose en 1774 e, sendo entregado, con posterioridade a 1809, ao concello para a súa definitiva rehabilitación recentemente.